Selecteer een pagina

Gisteren vroeg ik mijzelf af wanneer ik voor het laatst hard, maar dan ook keihard had gelachen. Je weet wel, bijna rollende over de grond, happend naar adem en tranen die over je wangen biggelen.
Ik moest concluderen dat het best een tijdje geleden was. Niet dat ik niet lach, maar echt compleet even uit mijn dak gaan…….dat was best lang geleden.

Dit heeft ook te maken met het feit dat ik de laatste tijd veel in mijn hoofd zit. Door de onzekerheid waar we de afgelopen maanden in hebben gezeten, handelde ik voornamelijk uit een soort van automatische (overleef) modus. Het stomme nu is, dat de onzekerheid min of meer verholpen is, maar het is net of ik krampachtig blijf hangen in die overleef modus. Ik ben moe, mijn slokdarm is geïrriteerd en mijn hormonen zijn op de hobbel (en nee ik zit nog niet in de overgang, dit is gecheckt).
Ik baal. Het stressprobleem is verholpen, nu wil ik weer vrolijk en blij zijn. Maar schijnbaar werkt het niet zo eenvoudig. Het voelt ook alsof de rek eruit is. Ik zit nog met mijn hoofd in die mindset die ervoor heeft gezorgd dat ik de laatste periode overeind bleef staan. Maar deze mindset moet nu ook weer gaan ontspannen en het gevoel van genieten wil ik graag terug krijgen, ander blijft de rek en veerkracht eruit.

Ik ga beginnen om maar eens wat vaker te gaan lachen. Want wist je dat lachen en zelfs doen alsof je lacht je een plezierig en ontspannen gevoel geeft. Lachen is gezond en stimuleert ons verdedigingssysteem, het herstelt het evenwicht en stimuleert de productie van het endorfine hormoon. (Dit hormoon zorgt voor minder pijn in je lichaam). Lachen is daarom ook een pijnstiller, het geeft een kick en verhoogt onze weerstand tegen ziekte. Om jezelf lachen en de zaken op deze manier relativeren kan ook een positief invloed hebben op de wijze van beoordeling van de stresssituatie. En mijn beoordeling van de stresssituatie bepaalt in hoeverre ik stress ervaar en in welke mate.

Nu bedoel ik natuurlijk niet dat ik alles maar moet gaan weglachen om vervolgens mijn kop in het zand te steken, maar meer lachen kan mij wel helpen om de zaken wat luchtiger te ervaren.

Is het probleem daadwerkelijk zoals ik het zie of zie ik wat ik wil zien?

Smiley!