Durf jij het aan? De boel de boel laten en gewoon een keer een avond niet opruimen?

Onze oudste heeft vanavond de eettafel, zoals bovenstaande foto, achtergelaten en daarbij kregen wij het klemmende verzoek het zo te laten. Hij is met een LEGO project bezig en weet precies tussen de troep zijn spulletjes te vinden. Sta ik daar met jeukende handen om alles netjes te sorteren en op te ruimen.

Laatst had ik zijn kamer opgeruimd, was meneer gepikeerd. Weet je wat hij zei? Ik vind het zo fijn en gezellig om troep om me heen te hebben.

Tja, dan zijn er twee keuzes.

  1. Ik kan mijn irritaties en jeukende handen niet negeren en ruim alsnog de troep op, met het probleem dat ik niet weet waar ik moet beginnen en dat ik morgenochtend en waarschijnlijk middag een niet zo vrolijk kind heb rondopen.
  2. Of ik laat het los. Per slot van rekening loopt de troep niet weg, mijn ontbijtbordje en kopje thee schuif ik wel tussen de zooi. Én als het nodig is ook nog wel mijn lunchbordje.

En weet je, door los te laten en in dit geval de boel de boel te laten, zorgt ervoor dat je daar soms toch iets gelukkig van wordt! Geloof je het niet? Gewoon eens proberen.

Lang leve de zooi!