Ik ben iemand die altijd graag in mogelijkheden denkt en bij het zien van kansen ontzettend enthousiast kan raken. Dan moet er direct actie ondernomen worden en het liefst door iedereen die erbij betrokken is. Mijn kwaliteit enthousiasme of daadkracht is een ontzettende mooie kwaliteit, maar het kan ook regelmatig een loopje met mij nemen. Dit heeft ook te maken met mijn representatiesysteem. Ik ben namelijk behoorlijk visueel ingesteld. Ik zie de plaatje helemaal scherp voor me en schakel heel snel van het een naar het ander.
Voor mijn omgeving die niet in mijn tempo mee kan of wil, word ik echter minder gezellig. Ik word dan een mega dramkont, ga pushen en in het ergste geval overrule ik alles en doe ik het zelf. Het gaat mij vaak niet snel genoeg. Met het gevolg dat de ander die niet in mijn tempo mee gaat verstijft of star wordt of hele discussies gaat voeren. Iets waar ik mega allergisch voor ben. Ik zie de plaatjes toch helder, hoezo discussiëren??? En de details dan??? Rot op met je details!!! Gatverdamme!! Alleen al bij het schrijven voel ik al opwinding in negatieve zin.
Maar……… ik ben mij gelukkig steeds meer bewust van mijn valkuil en allergie. Vanochtend schoot ik even door in mijn enthousiaste richting mijn jongste zusje. Ik zag een mooie kans voor haar. Vervolgens heb ik haar als een bezetene gestalkt. Gelukkig voor haar én mij bezit zij dezelfde kwaliteit en greep ze de kans aan. Maar wat kan mijn drammerigheid super irritant zijn als je net even iets anders in elkaar steekt. Weet, niets is fout hé!!
Mensen die in mijn allergie zitten, bezitten juist een mooie kwaliteit die bij mij onderontwikkeld is. Dat is dan ook gelijk mijn uitdaging. Namelijk meer geduld hebben!
Hieronder zie je het schema, welke ontwikkeld is door Daniel Ofman, waarin je kernkwaliteit, je valkuil, je uitdaging en allergie heel mooi is weergegeven.
Nu weet en zie ik volgens het schema dat mijn uitdaging geduld is, hoe bereikt ik dat dan? In mijn geval moet ik meer de tijd nemen om wat beschouwende naar de situatie te kijken. Kijken hoe de andere reageert op mijn idee. Is het iemand die bijvoorbeeld behoefte heeft aan feiten, dan zal die meegaan mits die en goed onderbouwd verhaal krijgt. Iemand die niet visueel ingesteld is, zal heel veel moeite hebben om mijn beeld te zien en volgen. Dus moet ik meer geduld hebben en tijd investeren om het beeld helder te krijgen bij de andere, om zo op dezelfde level komen. Als je dit niet doet, dan blijf je continue langs elkaar heen praten en ontstaan er frustraties. Dus wat kun je doen? Je kunt het beeld voor de ander gaan tekenen, onderbouwen met een feiten of het in schema’s zetten of misschien moet je de persoon juist meenemen naar de betreffende omgeving, zodat hij/zij de sfeer kan voelen. En stel continu controle vragen om maar te toetsen of jullie hetzelfde beeld zien.
Zie ik het nu helder of niet?
Recente reacties